Sanatçının bu eserinde, bedenin dünyaya olan bağlılığını ve ruhun sonsuzluğa uzanan
yolculuğunu simgeleyen "Vav" harfi, insandaki hem fiziksel hem de ruhsal boyutu temsil ediyor. Tasavvufi bir sembol olan Vav harfini modern bir estetikle yorumlayan sanatçı "Vav'ın", insanın anne karnındaki halini, teslimiyeti ve kulluğun tevazu içindeki
duruşunu; kıvrımlı bir form ile evrendeki devinimi ve insanın içsel yolculuğunu anlatmıştır. Arka plandaki dalgalı dokular, varoluşun akışkanlığını ve değişimin kaçınılmazlığını ifade eder. Her çizgi, kaderin bir yönüne işaret ederken, merkeze doğru yoğunlaşan girdap, insanın kendi hakikatine doğru çekilişini simgeler.
Siyah-beyaz kullanımı renklerin yokluğu, özün sadeliğine ve derinliğine vurgu yapar.
Zıtlıkların dengesi, ışık ile gölgenin birlikte var oluşu, tıpkı insanın içindeki iyi ve kötü, umut ve korku gibi birbirini tamamlayan unsurları, eserde bir bütün olarak gösterir.