Mevlana'nın "Gülün dikene katlanması onu güzel kokulu yaptı" sözü; zorlukların
içinden doğan güzelliği ve umudu vurguluyor. Bu eser, güzellik ve zorlukların; acının ve tatlının aslında birlikte var olduğunu ve bu zıtlıkların hatırlanması gerektiğini düşünerek oluşturulmuştur. Arka plandaki sıcak, yoğun renkler, yaşanan deneyimlerin zenginliğini ve içsel dönüşümü yansıtırken; gülün daha açık tonlarla öne çıkması, bu dönüşümün sonunda ortaya çıkan saflığı ve yenilenmeyi temsil ediyor. Eserdeki renk ve sembol birlikteliği, her zorluğun sonunda yeni bir güzelliğin filizleneceğini anlatıyor.